Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016

Ποιοι άνοιξαν το Κουτί της Πανδώρας;

Νομίζω πως αρχή της ιστορίας μας είναι το 1989, όταν ο "υπαρκτός" μάς άφησε χρόνους, αναίμακτα και αθόρυβα. Τότε που ο πολύς Φράνσις Φουκουγιάμα -άλλο ένα φυντάνι του Χάρβαρντ!- κήρυσσε με αυτοπεποίθηση το "τέλος της Ιστορίας".

[Όποιος θέλει να μάθει πόσο έξω έπεσε ο τύπος, ας διαβάσει τη συνέντευξή του στο Βήμα, από το μακρινό 1998]

Οι δύο Γερμανίες επανενώθηκαν τον Οκτώβριο του 1990, με χαμένους φυσικά τους πολίτες της Ανατολικής: ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, μαζικές απολύσεις και ανεργία. Αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που έχει τόση πέραση στην περιοχή η ακροδεξιά.
Η μετάλλαξη του καπιταλισμού κράτησε καιρό. Για την ακρίβεια, μέχρι τις 11 Σεπτεμβρίου του 2001. Το βιντεάκι προβαλλόταν ξανά και ξανά, εθίζοντάς μας στο αδιανόητο: δύο αεροπλάνα πέταξαν ανεξέλεγκτα και διαπέρασαν τους Δίδυμους Πύργους στην καρδιά της Νέας Υόρκης!
Δύο μήνες μετά, οι ΗΠΑ επιτέθηκαν στο Αφγανιστάν, αναζητώντας τάχα τον Μπιν Λάντεν, που ήταν... Σαουδάραβας! Τον Μάρτιο του 2003, ο Μπους και το φιλαράκι του ο Μπλερ άρχισαν να βομβαρδίζουν το Ιράκ σε ζωντανή μετάδοση. Με τον ίδιο ενθουσιασμό, λίγο αργότερα απαγχόνισαν τον Σαντάμ. Οι τηλεθεατές είχαν την εντύπωση πως επρόκειτο για χολιγουντιανή ταινία και όχι για την καταστροφή μιας χώρας.

Συρία. Φωτογραφία του Manu Brabo / AP

Δεκατρία χρόνια μετά, η Μέση Ανατολή όπως την ξέραμε δεν υπάρχει πια. Αντίθετα γεννήθηκε το τέρας που λέγεται Ισλαμικό Κράτος, αρχικά για να πολεμήσει τον Άσαντ της Συρίας.

[Σημείωση: στα αραβικά αποκαλείται DAESH, αρκτικόλεξο της ονομασίας "Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε". Επειδή όμως συγχέεται με τη λέξη Daes που σημαίνει αυτός που σωριάζει σε ερείπια ή Dahes που σημαίνει αυτός που σπέρνει τη διχόνοια, οι μαχητές του απειλούν ότι θα κόψουν τη γλώσσα όποιου τους αποκαλεί έτσι. Βλ. εδώ]

Γνωρίζουμε πλέον ότι η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και το Ισραήλ ενισχύουν το Ισλαμικό Κράτος με όπλα και χρήματα, ενώ ο Ερντογάν κατηγορείται από Ρώσους και Κούρδους ότι διευκολύνει τις μετακινήσεις και τον ανεφοδιασμό του.  Μιμούμενο τους πάτρωνές του, το ISIS ανεβάζει βιντεάκια με αποκεφαλισμούς αιχμαλώτων, τα οποία αναπαράγονται σε κλάσματα δευτερολέπτου για να μην χάσει κανείς το... θέαμα. Σε αυτά, οι δήμιοι είναι συνήθως Ευρωπαίοι πολίτες, βορειοαφρικανικής καταγωγής.
Πολλά από αυτά τα παιδιά μεγάλωσαν στα υποβαθμισμένα προάστια του Παρισιού ή των Βρυξελλών, νιώθοντας ανεπιθύμητα από την ίδια τους τη χώρα. Υπάρχουν όμως και άλλα, τα οποία γοητεύονται από την προπαγάνδα, είναι εθισμένα στη βία, ονειρεύονται αδρεναλίνη στα ύψη, επιζητούν την ένταξη σε ομάδα ή απλώς είναι σαλταρισμένα.

Του Τάσου Αναστασίου / Αυγή
Μετά τους Δίδυμους Πύργους, οι πολύνεκρες επιθέσεις στις ΗΠΑ δεν έγιναν από τρομοκράτες εισαγωγής, αλλά από περιθωριοποιημένους εφήβους ή ακροδεξιούς. Στην ΕΕ αντίθετα, βομβιστές αυτοκτονίας χτύπησαν επανειλημμένα τη Βρετανία, τη Γαλλία και το Βέλγιο.
Ωστόσο, καθημερινές επιθέσεις γίνονται σε Ιράκ, Αφγανιστάν και Πακιστάν σκοτώνοντας εκατοντάδες αμάχους, χωρίς να απασχολούν κανέναν, εκτός από τα μονόστηλα στις εφημερίδες και τη ροή ειδήσεων στο διαδίκτυο. Οι χριστιανοί πρέπει να φοβούνται γενικά τους μουσουλμάνους. Να μην μάθουν ότι οι μαχητές του ISIS είναι σουνίτες και θέλουν κυρίως να εξοντώσουν τους σιίτες. Να αγνοούν πως εχθροί τους είναι το Ιράν και η Χεζμπολάχ του Λιβάνου, όπως και οι Κούρδοι του Δυτικού Κουρδιστάν (Βόρεια Συρία).

Τις τελευταίες εβδομάδες είχαμε νέες περίεργες επιθέσεις στη Γερμανία. Ο δολοφόνος του Μονάχου ήταν αποδεδειγμένα ακροδεξιός και ρατσιστής. Για τους άλλους δεν δόθηκαν πολλές πληροφορίες. Ασχέτως αν το ISIS έχει αναλάβει την ευθύνη για κάποια χτυπήματα στην Τουρκία και την Ευρώπη, δεν αποκλείεται να το κάνει για να δηλώσει παρών, μετά τις τελευταίες απώλειές του.
Το ανησυχητικό είναι πως κάθε παρανοϊκός, περιθωριακός ή απλώς ακροδεξιός βαφτίζεται πλέον "μοναχικός λύκος" και ταυτίζεται μαζί του. 
Όπως έχω γράψει επανειλημμένως, ο καλύτερος τρόπος για να κρατάς υποταγμένο έναν λαό, είναι να του προκαλείς ένα μόνιμο αίσθημα ανασφάλειας. Να πιστεύει ότι κινδυνεύει από έναν αόρατο εχθρό κάθε φορά που βγαίνει από την πόρτα του.  
Να βλέπει τους πάνοπλους στρατιώτες ο Γάλλος και να χαίρεται. Να ευγνωμονεί τις χιλιάδες κάμερες που παρακολουθούν κάθε κίνησή του ο Άγγλος. Να γονατίζει στις εκκλησίες ο Έλληνας, ακούγοντας τα μισαλλόδοξα κηρύγματα των ρασοφόρων. Να αναζητά προστασία στους νεοναζί ο Γερμανός. Να υποστηρίζει τον Ερντογάν ο Τούρκος, αδιαφορώντας αν δολοφονεί τους Κούρδους. 
Και όλοι μαζί να βλέπουμε με καχυποψία τους κατατρεγμένους πρόσφυγες από τους πολέμους που οι φόροι μας τροφοδοτούν. 


Το Κουτί της Πανδώρας άνοιξε στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001. Οι πόλεμοι διαλύουν ολόκληρες ηπείρους και εκατομμύρια άνθρωποι αφήνουν μια κανονική ζωή, για να καταφύγουν ικέτες στη Δύση η οποία τους τη διέλυσε. Στη Δύση που φλερτάρει ξανά με τον φασισμό. Που οι νέοι της κυνηγούν πόκεμον, ενώ οι μεγαλύτεροι αμπαρώνουν τις πόρτες τους και χαίρονται όταν πνίγονται μωρά στο Αιγαίο.
Το Κουτί της μυθολογίας έκρυβε στο βάθος του ένα πουλάκι: την Ελπίδα. Το δικό μας κουτί την περιέχει, άραγε;

Τοιχογραφία από την Κροατία

Δεν υπάρχουν σχόλια: