Αγαπώ τον ρ/σ Στο Κόκκινο και τον ακούω κάθε μέρα την τελευταία δεκαετία. Οι λόγοι είναι πολλοί:
- Ιδιοκτήτης του είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν το κρύβει. Άρα από την πρώτη στιγμή ξέρεις με ποιον έχεις να κάνεις, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ιδιωτικούς. Μπορείς να ακούσεις κριτικά τις εκπομπές γνώμης ή απλώς να αλλάξεις σταθμό.
- Γιατί να το κάνεις όμως, όταν καθημερινά στις 12.15 ο Θεόφιλος Σιχλετίδης από το στούντιο της Θεσσαλονίκης ξεμπροστιάζει με απίστευτο κέφι τη διαπλοκή, υπενθυμίζει τα πεπραγμένα όλων, ενώ ταυτόχρονα απορρίπτει τεκμηριωμένα την "επένδυση" στις Σκουριές; Κάθε κόμμα θα ήθελε να έχει έναν έξυπνο και μπριόζο Σιχλετίδη, αν βεβαίως μπορούσαν να τον πείσουν.
- Διαθέτει έναν από τους καλύτερους "διεθνατζήδες", τον Χρυσόστομο Λουκά και εξειδικευμένους συνεργάτες όπως ο Μπ.Αγρολάμπος για τη Γερμανία, ο Αργύρης Παναγόπουλος για την Ιβηρική και η Μελίνα Βελιμέζη για τη Λατινική Αμερική.
- Έχει την καλύτερη αθλητικογράφο: η Αλέκα Ζουμή έχει κέφι, χιούμορ και γνώση.
- Μόνον αυτός ο σταθμός παρακολουθεί ανελλιπώς τη δίκη της Χρυσής Αυγής, με αναλυτικές ανταποκρίσεις της Ειρήνης Προμπονά.
- Έχει δημοσιογράφους που τολμούν να εκφράσουν τις απόψεις τους για τα πάντα. ΚΑΙ για την κυβέρνηση. Όταν, π.χ., η Ευγενία Λουπάκη θυμώσει με κάποιες αποφάσεις ή πράξεις, ξεχνάει τον ναρκισσισμό της και... όποιον πάρει ο Χάρος! Τότε θυμάμαι γιατί την ακούω τόσα χρόνια.
- Το Κόκκινο ήταν και είναι ο σταθμός που φιλοξενεί κινήματα και οργανώσεις πολιτών, έστω κι αν ακουστούν αντικυβερνητικές διαμαρτυρίες. Άλλωστε, το μότο του είναι "το ραδιόφωνο που ακούει". Το μόνο κόμμα που αρνείται πεισματικά να μιλήσει στο σταθμό είναι το ΚΚΕ -το οποίο μιλάει σε όλους τους υπόλοιπους-, ενώ φυσικά το Κόκκινο δεν συνομιλεί με τη Χ.Α.
- Επί 10 χρόνια ήταν ο μοναδικός σταθμός (εκτός της ΕΡΑ) με πολιτιστικές εκπομπές πρωί και απόγευμα. Με καλλιτεχνικές ειδήσεις, με καλεσμένους συγγραφείς, εικαστικούς και μουσικούς, σκηνοθέτες και ηθοποιούς. Εδώ και λίγους μήνες, κάποιοι παραγωγοί του μετακόμισαν στον 24/7, ακολουθώντας τον πρώην διευθυντή Κώστα Αρβανίτη, ο οποίος είχε ιδρύσει "κοκκινάκια" σε όλη την Ελλάδα πριν από τις εκλογές του 2015, συμβάλλοντας στη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Στα περιφερειακά Κόκκινα, οι δημοσιογράφοι εργάζονται εθελοντικά.
- Έχει τεράστια δισκοθήκη, στην οποία προστίθενται οι δίσκοι που φέρνουν παραγωγοί όπως ο Αλέξης Βάκης, ο Κώστας Θωμαΐδης και η Θάλεια Καραμολέγκου. Δεν υπάρχει play list. Αντίθετα είναι πάντα πρόθυμοι να μας ενημερώσουν για νέους μουσικούς όλων των ειδών.
- Η ιστοσελίδα του είναι πολύ καλή και διαθέτει αρχείο εκπομπών, για τους εργαζόμενους και όσους τον ακούνε μέσω διαδικτύου.
Τους τελευταίους μήνες, όμως, ο σταθμός φυλλορροεί. Ανέκαθεν είχε οικονομικά προβλήματα, αλλά τώρα ίσως κάποιοι αποφάσισαν ότι δεν τον χρειάζονται πια.
Οι εργαζόμενοι, που είναι απλήρωτοι τουλάχιστον τρεις μήνες, αναγκάστηκαν να απευθύνουν ανοιχτή επιστολή, μετά και την παραίτηση του διευθυντή Μάκη Μηλάτου, εξαιρετικού μουσικού παραγωγού. Σε αυτήν αναφέρουν ότι η συχνότητα του Μωβ στη Θεσσαλονίκης παραχωρήθηκε(!) από τον ΣΥΡΙΖΑ στον 24/7 (ιδιοκτησίας Μάρη), ενώ το Κόκκινο Θεσ/νίκης ενοικιάζει τη δική του και υποφέρει οικονομικά.
Όλα αυτά είναι πολύ ανησυχητικά, ιδίως αν προσθέσει κανείς και την κατάσταση στην ιστορική εφημερίδα Αυγή. Αν το Κόκκινο κλείσει, πρακτικά δεν θα υπάρχει κανένα αριστερό ραδιόφωνο, αφού εδώ και χρόνια το ΚΚΕ πούλησε τη συχνότητα του 902.
Τι ακριβώς κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ σε μια εποχή όπου όλοι είναι εναντίον του και διαδίδουν ψεύτικες ειδήσεις; Πυροβολεί τα πόδια του; Πριονίζει το κλαδί του; Πιστεύει ότι ο 24/7 θα τον υποστηρίζει εσαεί και διαλύει το Κόκκινο θεωρώντας το βαρίδι;
Αν ναι, τότε οι αρμόδιοι είναι ακόμη πιο ανόητοι από όσο νόμιζα. Ο ορίζοντας μαυρίζει διαρκώς. Κι όλοι μας χρειαζόμαστε κάθε θαρραλέα φωνή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου